20 juni 2018
Marlie van Psygro komt nog steeds met enige regelmaat bij ons thuis. Op advies vanuit het revalidatie traject van Daan, hopend op een autisme coach. Jeugd loket heeft psygro geregeld, wetend dat dit maar voor korte duur is, maar zij kunnen ons helpen zoeken naar de juiste instantie waar wij wel wat aan hebben.
Deze afspraak begon dan ook met vragen hoe wij denken over een autisme coach. Wie heeft allemaal belang bij een autisme coach? Wat moet deze persoon allemaal doen? Waarom willen wij deze hebben? Hoe kan deze persoon ons helpen? Wanneer is de termijn wel verstreken?
Wij hebben duidelijk gemaakt dat de autisme coach niet alleen voor mama is, maar ook zeker voor Daan. We merken steeds meer dat hij goed kan vertellen wat hem dwars zit aan bijvoorbeeld de leerkracht, maar dit niet altijd bij ons doet. Een autisme coach kan hem hopelijk helpen te blijven praten over dingen waar hij mee zit en samen tot een oplossing komen. We willen ook dat wanneer bijvoorbeeld Tim voor ons onverklaarbaar gedrag laat zien, wij ondersteuning krijgen om dit op een goede manier aan te pakken. Wij zijn letterlijk moe, van elke keer opnieuw het wiel uit te vinden, terwijl er voor veel dingen waarschijnlijk wel een oplossing is en soms is een andere kijk erop al heel erg verhelderend kan zijn.
Op het moment dat we over Tim aan het praten zijn, terwijl beide jongens voor de televisie zitten, reageert Tim opeens op wat wij juist hebben gezegd. Kleine jongens hebben kleine oortjes, maar ze horen wel alles! We besluiten het gesprek af te ronden om de volgende keer, waar Tim niet bij is, ver der te praten.
onzekanjersblog 