25 januari 2021
Hoewel Martijn en ik blij zijn dat we in deze tijd nog gewoon kunnen werken (Martijn als elektromonteur en Hanneke als medisch analiste), wordt het voor ons ook zwaarder door alle corona maatregelen. Thuisonderwijs is nog steeds gaande, afspraken met logopedie gaan via Zoom, contact met andere instanties gaat zo veel mogelijk telefonisch. Ook merken we dat dit alles ook zijn weerslag heeft op de jongens. Zijn vaker moe, motivatie is er niet altijd en voor hun het belangrijkste, ze missen de vriendjes van school.
We hadden eerder geschreven dat we fanatieker moesten oefenen met logopedie en dat hebben we dat aangepakt met pictogrammen. Doordeweeks merkten we meer verzet bij Daan bij het doen van de oefeningen. Hij heeft niet de zelfstandigheid om op tijd aan zijn oefeningen te denken. En als hij het al wel deed, raffelde hij de oefening af.
Vandaag weer een zoom meeting met de logopedie. Daan deed niet serieus mee. Ging liggen en vervolgens hangen op zijn stoel. Gaf ook aan dat hij er vandaag geen zin in had. Nadat ik ook de logopedist had gesproken en aangegeven dat het ons ook allemaal een beetje veel wordt, besloten om een half jaar rustpauze in te lassen. Met als doel dat Daan beter beseft dat deze oefeningen wel belangrijk voor hem zijn en dat ze als doel hebben dat zijn mond moteriek hierdoor beter gaat worden.
Toch voelt het als falen als ouders. Waarom kunnen wij ons eigen kind niet meer motiveren….
onzekanjersblog 